Οι αθλητικές κακώσεις, αποτελούν είδη τραυματισμών που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των σπορ είτε σε ερασιτεχνικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο άθλησης.

Ο όρος αφορά κυρίως κακώσεις που περιλαμβάνουν:

• Αιμάτωμα
• Θλάση
• Κάταγμα
• Εξάρθρημα

Οι κακώσεις διακρίνονται σε οξείες ή σε χρόνιες. Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει ένα σοβαρό τραυματικό γεγονός, ενώ η δεύτερη αφορά τους ιστούς όπου έχουν υποστεί υπερβολική χρήση και τραυματίζονται πιο εύκολα.

Αθλητικές κακώσεις και αίτια

Τα αίτια που προκαλούνται οι κακώσεις είναι κυρίως:

• Μια κακή προπονητική πρακτική, δηλαδή καθόλου προθέρμανση ή διατάσεις.
• Ακατάλληλες συνθήκες ή λανθασμένος εξοπλισμόςΟι συνθήκες μπορεί να μην είναι κατάλληλες και να μην υπάρχει και ο σωστός εξοπλισμός.
• Χρόνια καταπόνηση, όπως κατά την επαναλαμβανόμενη χρήση συγκεκριμένων τμήματων του σώματος.

Συνήθεις αθλητικές κακώσεις

• Αιμάτωμα ή εκχύμωση είναι η παρουσία αίματος είτε διάχυτα μέσα στους ιστούς (εκχύμωση), είτε σε κοιλότητα (αιμάτωμα) και οφείλεται σε εξαγγείωσή του στην περιοχή του τραυματισμού.
• Μυϊκές θλάσεις: η θλάση οφείλεται στην υπερβολική ένταση και διάταση ή σε άμεσο χτύπημα (πχ. κλοτσιά). Οι θλάσεις μπορεί να είναι πρώτου βαθμού (απλή διάταση των μυϊκών ινών), δευτέρου (μερική ρήξη των μυϊκών ινών) και τρίτου, όπου έχουμε πλήρη ρήξη του μυός με παρουσία αιμάτωματος και ψηλαφητό κενό στην περιοχή της θλάσης.
• Διάστρεμμα: το διάστρεμμα υποδηλώνει τη διάταση ή τη ρήξη των συνδέσμων μιας άρθρωσης. Συνήθως συμβαίνει στο κάτω άκρο και Προκαλείται κυρίως από αδέξια κίνηση κατά το περπάτημα ή το τρέξιμο. Τα συχνότερα αφορούν την ποδοκνημική (αστράγαλο) και το γόνατο, οπότε μπορεί να συμβεί ρήξη συχνότερα του προσθίου και σπανιότερα του οπισθίου χιαστού.
• Εξάρθρημα είναι η μόνιμη παρεκτόπιση των αρθρικών επιφανειών μιας άρθρωσης. Ο τραυματισμός αυτός προκαλεί πόνο, οίδημα, παραμόρφωση της άρθρωσης καθώς και απώλεια κινητικότητας. Τα πιο συχνά εξαρθρήματα είναι εκείνα του αγκώνα, του ώμου, του καρπού, των δακτύλων, της επιγονατίδας, των σπονδύλων και του ισχίου. Αποτελεί συχνά επικίνδυνη κάκωση καθότι μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα.
• Κάταγμα είναι η διακοπή της συνέχειας ενός οστού, είτε εξαιτίας ενός ισχυρού χτυπήματος , είτε μετά από καταπόνηση μικρότερης έντασης η οποία εφαρμόζεται επαναλαμβανόμενα (κάταγμα από κόπωση).

Διάγνωση κάκωσης

Η ορθή αντιμετώπιση των αθλητικών κακώσεων εξαρτάται από τη φύση της κάκωσης. Έπειτα από σωστή καθοδήγηση από τον θεράποντα γιατρό, ειδικές ασκήσεις μπορούν να προστατεύσουν κάθε αθλητή από πιθανές αθλητικές κακώσεις.

Στόχοι αποκατάστασης ενός αθλητικού τραυματισμού

Κύριος στόχος είναι η ασφαλής επιστροφή του αθλητή στα σπορ. Γι’ αυτό το λόγο απαιτείται ο σχεδιασμός ενός άρτιου προγράμματος αποκατάστασης του τραυματισμού.

Οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι είναι η αποκατάσταση του οιδήματος, του πόνου, του αιματώματος και της φλεγμονής κατά την οξεία φάση του τραυματισμού. Για να γίνει αυτό χρειάζεται ακινητοποίηση, εφαρμογή πάγου, περιορισμός της κίνησης, σωστή περίδεση και ανάρροπη θέση (τοποθέτηση του τραυματισμένου μέλους ψηλά.

Πιο συγκεκριμένα, η ακινητοποίηση ενός τραυματισμένου μέλους μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση νάρθηκα περιορίζοντας έτσι την κινητικότητα. Σε ένα κάταγμα, για παράδειγμα, είναι αναγκαία η πλήρης ακινητοποίηση του τραυματισμένου οστού και των γειτονικών αρθρώσεων. Στην περίπτωση αυτή, τοποθετείται κυκλοτερής γύψος. Φυσικά, σε άλλη περίπτωση όπου απαιτείται μειωμένη εφαρμογή βάρους στο τραυματισμένο σκέλος, όπως σε ένα διαστρεμμα, μπορεί να χρησιμοποιηθούν πατερίτσες και να εφαρμοστεί νάρθηκας ακινητοποίησης της άρθρωσης.
Επίσης πολύ σημαντική είναι η χρήση πάγου καθότι επιτυγχάνεται μείωση του πόνου και του οιδήματος λόγω τοπικής αγγειοσυστολής (ελάττωσης της ροής του αίματος).

Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι εστιάζουν στη διαδικασία αποκατάστασης και την ταχύτερη επαναφορά του του ατόμου στις αθλητικές δραστηριότητες. Αυτοί οι στόχοι είναι:
• Μεγιστοποίηση της κίνησης
• Βελτίωση δύναμης
• Βελτίωση της νευρομυικής συνεργασίας

Εφόσον υποστείτε μια κάκωση κατά τη διάρκεια κάποιας αθλητικής δραστηριότητας, θα πρέπει να απευθυνθείτε άμεσα σε κάποιον ειδικό για την έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη αντιμετώπιση